8 Uur Overwerken

Afgelopen vrijdag mochten we weer: 8 uur overwerken voor het goede doel. Op 10 plekken in Nederland, in 50 teams, werd door ongeveer 500 mensen 8 uur van hun creativiTijd gedoneerd aan 50 goede doelen. Een concept dat al een aantal jaren plaats vindt op de laatste vrijdag van maart.

8OU Arnhem

Zo ook in Arnhem. We waren te gast op EenTweeTien op de Vossenstraat een Arnhem. Een creatieve broedplaats midden in de stad. Vanaf 17:00 uur druppelde iedereen binnen en werd afgetrapt met een gezamenlijke maaltijd. Rond 18:00 uur gaf Gerjanne Tiemens het startsein en maakte de teams en de goede doelen bekend. Ik mocht samenwerken met Donna Verheijden, Diederik Verhoef, Onno Groen en mentor Michel van deWiel en wij mochten ons buigen over een vraagstuk van Vaders Actief.

Bron: René Wouters

Vaders Actief
Vaders Actief is opgestart door een groep Turkse mannen in de wijk Broek in Arnhem. De mannen zijn de discussies over integratie en Nieuwe Nederlanders zat, maar ook de criminaliteit, vandalisme, onverschilligheid en argwaan in hun wijk. Hun idee is simpel. Door zich met anderen te verbinden als ‘Arnhemmers’ en vervolgens aan de slag te gaan, ontstaat verbindingen en begrip. Je kunt namelijk Arnhemmer en tegelijkertijd Turk zijn. Je hoeft je identiteit en oorsprong niet te verlaten om ook gewoon Arnhemmer te zijn. De mannen organiseren activiteiten voor andere mannen, maar ook voor vrouwen en kinderen. Denk daarbij aan voetbalcompetities, volleybaltraining, Moederdag Matjes Markt, en nog veel meer.

De uitdaging
Vaders Actief blijkt een vrij uniek concept, omdat het werkelijk door en voor de bewoners van Broek is geïnitieerd en omdat het eenvoudig en actiegericht is. Ook in Den Haag hebben ze dat in de gaten, met als gevolgd dat de minister al is komen kijken. De vaders van Vaders Actief willen graag aan de buitenwereld laten zien wat ze doen en hoe zij het doen. Ze hopen “dat mensen elkaar beter leren kennen, en er daardoor geen ruzie meer is in de wereld”, aldus Marasli Orhan, één van de initiatiefnemers van Vaders Actief.

Aan de slag
Na een korte introductie door de vaders en wat vragen vanuit de groep, gingen we aan de slag met een plannetje. Dat was al snel duidelijk. We zouden 3 dingen opleveren: een website waarop zijn hun initiatief en hun activiteiten zichtbaar kunnen maken, een brochure voor de aankomende Moederdag Matjes Markt en een huisstijl om een stukje herkenbaarheid te realiseren. Met een groepje met veel kennis op het gebied van DTP, websites, grafische ontwerp en film bewerking was dit een vrij eenvoudige klus. Dus laptops op tafel en aan het werk. Zelf heb ik daar minder ervaring mee, maar gelukkig was de website in WordPress (net als deze blog), dus het vullen van de site met tekst en foto’s kon ik bijdragen.

Bron: René Wouters

Het resultaat
Om half 2 waren onze producten klaar en mochten we dit presenteren aan alle aanwezigen en onze opdrachtgevers. “Mooi, mooi, mooi”, bleef Orhan maar herhalen. Ook de resultaten van de andere groepen waren prachtig: een “tongen voor Malari”-event met viral voor Malaria No More, een promofilmpje en nieuwe huisstijl voor Tientjes, een campagne voor Doenersnet van Oxfam-Novib en een strategie om meer mensen te betrekken en te laten bijdragen aan een project in Malawi. Ik was moe maar voldaan. Wat is het heerlijk om samen met anderen concreet aan de slag te zijn voor een goed doel. En ik ben weer verbaasd over het de kracht en mogelijkheden die je samen met anderen kunt mobiliseren als je dat wilt. Volgend jaar zeker weer. Gerjanne en Peter Paul bedankt!

50^e blog
Jazeker, dit was mijn 50^e blog. En ik ben daar best een beetje trots op. Toen ik een klein jaar geleden begon had ik geen idee dat ik dit zo leuk zou vinden. Ik ben begonnen met het idee: ‘ik zie wel of dit wat voor mij is’. Nou, dat is het zeker. Ik vind het heerlijk om mijn hoofd leeg te maken en mijn gedachten en ervaringen te structureren en op te schrijven in mijn blog. Ervaringen als innovatieadviseur, als moeder, als ouder van een autistisch kind, als idealist in de hoop op een mooiere wereld. Het geeft mijzelf overzicht en rust in mijn hoofd, maar is ook een uitlaatklep voor mijn passie voor de kracht van mensen en mijn waarnemingen in de onderstroom. Dat er ook nog eens mensen zijn die het leuk vinden om te lezen, vind ik helemaal fantastisch. Ik vind het ook grappig om te ervaren dat de blogs die ik (te) snel schrijf, omdat ik bijvoorbeeld niet zo veel tijd heb, het meeste reacties oproepen. Niet te veel nadenken en gewoon opschrijven is blijkbaar prima. Aan al mijn lezers tot nu toe wil ik zeggen: dank je wel voor het lezen en reageren.

Tot snel!