Doe energie

Afgelopen week heb ik weer heel veel geleerd over mijzelf, mijn kracht en mijn blokkades. Ik werk beter, leer meer en krijg meer voor elkaar als ik over ga tot Doe energie (actionlearning & actionvalue).

Leren door te doen

Het begon dinsdag al met een workshop over Diensteninnovatie. Een mooi concept, door twee collega’s ontwikkeld samen met de VU, om te komen tot nieuwe diensten. Het was voor ons (Raymond en ik) de eerste keer dat wij hiermee aan de slag gingen met ondernemers. We begrepen de theorie, hadden netjes vanuit deze theorie een aanpak gemaakt voor de workshop, alles doorgesproken: er kon ons niets gebeuren. Of toch wel? We begonnen voorvarend met de eerste stap, maar ik merkt al snel dat de vragen net niet mijn tone-of-voice hadden. Voor mij te theoretisch en analytisch. Ik zat te worstelen met de volgorde en de directheid van de vragen. De aanpak gaat recht op zijn doel af, waardoor ik merkte dat ik te sturend en suggestief werd. Mijn hoofd draaide op volle toeren om mij te behoeden van een gedragspatroon waar ik niet in wil, maar hoe doorbreek ik het nu? En ik dacht: “wat zullen die ondernemers wel denken? Stelletje prutsers!” Grappig was om achteraf te ontdekken dat Raymond precies hetzelfde gevoel en dezelfde worsteling had. Beide zeiden wij achteraf in de auto: “bij jou ging het prima, maar ik zat zelf ongelooflijk te worstelen”. Blijkbaar is die worsteling aan de buitenkant veel minder zichtbaar, dan je zelf denkt.

Spelen en doen

De enige oplossing die ik kon bedenken was terug te gaan naar mijn eigen kracht. Ik besloot een kleine omweg te maken begon te vertellen vanuit mijn ervaringen, meer spelend aan de slag en aan de hand van een van mijn favoriete modellen: Marktgericht Communiceren. En Raymond deed hetzelfde vanuit Conversational Capital: flipover vel, modelletje erop, en van daaruit met eigen ervaringen puzzelstukjes verkennen die helpen bij het komen tot diensteninnovatie. Spelend ontdekken en spelend leren. Wij kwamen in onze flow, de ondernemers gingen lekker aan de slag en aan het eind bleken onze eigen stukjes de meeste impact en inzichten te hebben gebracht. Uiteindelijke kwamen we tot ongeveer hetzelfde resultaat, maar via onze eigen route.
Mijn manier van doen is blijkbaar wat meer verkennen en ruimte maken om vervolgens door afstand te nemen, alle aangereikte puzzelstukjes te verbinden en zo tot nieuwe inzichten en ideeën te komen (een nieuwe puzzel). Ik kies de route van erom heen zwermen en dan via reflectie komen tot de kern, in plaats van direct naar de kern toe te gaan.

Wat is er gelukt als het gelukt is?

Vervolgens waren wij donderdag op pad naar het prachtige Ottersum, waar we in het café van Koos&Koos van ondernemer Roger Engelberts, in klein gezelschap bij elkaar waren om te brainstorm over een idee vanuit Iedereen Elke Dag Plezier. Het nieuwe idee was echter nog te vaag en vrij om tot actie te komen. Ik merkte bij mijzelf ook dat ik niet in actie kwam, maar wist niet waarom, alhoewel ik gevoelsmatig wel wist dat dit idee het waard was om te realiseren. Maar wat was het nu precies? Martijn Aslander gaf het mooi terug door te blijven aangeven “dat hij het niet kon vastpakken” en niet begreep waarom we hier tijd in wilde stoppen. En Nils Roemen vulde dit aan met de vraag “welke berg ga je nu verzetten?” en “wat is er gelukt als het gelukt is?”. Idioot eigenlijk dat ik soortgelijke vragen zelf heel veel en makkelijk aan ondernemer stel en dat ik ze mijzelf vergeet te stellen als ik ergens onderdeel van uit ga maken. Het is maar weer bewezen: kunnen je alleen doordat anderen je spiegelen.
En napratend met Martijn kreeg ik nog een mooie tip: “zeg gewoon op elk verzoek ‘nee, tenzij …..’. Dat klinkt misschien gek en niet erg dienstverlenend, maar het maakt mij bewust van de vraag waarom ik in bepaalde zaken tijd stop. Maar misschien nog wel belangrijker de vraag wat ik hier kan of wil DOEN. Nu zeg ik zo vaak ‘ja’ dat ik mijzelf in tijdnood breng, maar nog belangrijker, dat ik tijd stop in veel te veel praten en denken en niet meer in actie kom, terwijl mij dat enorm uit mijn kracht en flow trekt. Het gevolg is dat ik moe wordt, het gevoel heb dat ik hard moet werken en niet realiseer wat ik graag zou willen.

Doen versus denken

Ik heb blijkbaar een andere balans tussen denken en doen nodig om in mijn flow te zitten. Daar ga ik de komende tijd maar eens wat bewuster opletten. Ik merk dat ik vastloop als ik niet weet ‘wat ik moet doen’. En als er te veel zaken zijn waar ik dat gevoel heb dan raak ik compleet uit mijn flow. Ik moet dan bewust acties bedenken om zaken weer vlot te trekken, en dit zo snel mogelijk ook gaan doen. Ik merk dat ik dan weer terug in mijn flow kom. Waardenvol om bij mijzelf weer te ontdekken.

En hoe zit dat bij jou?

by the way: verwar Doe energie niet met Ge-Doe energie