Afbakening geeft grensgevechten, focus geeft groei

Ik was gevraagd door ons MT om een afbakening te maken van Organisatie Innovatie. Wat is het? En wat niet? En hoe kan het bijdragen aan een betere propositie voor onze klanten en daarmee aan duurzame groei. Moedig en strijdbaar ging ik op pad, op zoek naar mensen die mij scherp kunnen houden en kritisch kunnen meedenken. Ik geloof in het belang van Organisatie Innovatie in deze tijd van snelle veranderingen, wegvallende zekerheden en vastlopende organisatiesystemen. Allemaal kennen we de voorbeelden van organisaties die met de verkeerde zaken bezig zijn, sturen op zaken die er, voor-het-grotere-geheel, niet toe doen (alleen voor een paar individuen) en daardoor eerder waarde voor de maatschappij afbreken, dan toevoegen. We kennen ze uit de media, van overheid tot grote bedrijven tot bankinstellingen, maar we kennen ze ook van dichtbij, in onze eigen directe omgeving. Of niet?
We hebben, volgens mij, behoefte aan organisaties die weer werken vanuit de kracht van mensen, ondersteund vanuit een basisstructuur, die helpt om doelen te realiseren en door te bouwen aan een gezamenlijke toekomst. Adding Shared Value noemt Porter dit. Cruciaal, in mijn beleving, voor Syntens om dit nieuwe terrein van organisatieontwikkeling te verkennen (ook wij moeten innoveren, toch?) en te vertalen naar kansen voor het MKB om hun propositie naar de toekomst te verbeteren en duurzaam te groeien.

Afbakenen en grenzen

Afbakenen betekent de grenzen op zoeken en bepalen wat er aan deze kant ligt en wat aan de andere kant. Ik merk dat we het hebben over die grijze gebieden, waarin interpretatie en betekenis van woorden tot discussie leiden, maar niet tot helderheid. Ik ervaar enorme strijd als ik hier mee bezig ga. We lijken het soms eens, en dan ineens weer niet, doordat vaak één woord of klemtoon tot verschil van mening leidt. Ik merk dat ik het vermoeiend vind en vraag mij af of ik nu met de goede dingen bezig ben. Waarom is de grens eigenlijk belangrijk? Wil ik mijn aandacht eigenlijk wel geven aan de grenzen? Ik merk dat ik in gevechten terecht kom die mij leegzuigen. Ik kom tegenover anderen te staan. Het gevecht gaat ineens ook niet meer over de afbakening maar over wat ik geloof en wil bereiken. Ik raak uit verbinding met mijzelf en met mijn omgeving. Hoe zit dat?

Persoonlijke grenzen

Ik moet terug naar mijzelf. Hoe werkt dat voor mij persoonlijk? Grenzen zijn belangrijk en dus ook belangrijk om te ontdekken. Ik ben nieuwsgierig en wil graag grenzen verleggen, om zo te kunnen leren en groeien. Aan de andere kant merk ik dat ik juist ook dat ik mijn grenzen moet respecteren om in mijn kracht te kunnen blijven, mijn thuis te voelen en in rust te kunnen opladen. Zijn er dan misschien meerdere grenzen? Ik herken grenzen naar opzij en grenzen naar voren. De grenzen naar opzij geven de ruimte aan waarin ik mijzelf kan zijn en in mijn kracht blijf. Het is misschien wel de breedte van mijn levenspad. De ruimte waarin ik kan bewegen, mij zeker voel en kan genieten van het uitzicht. Als ik er buiten geraak wordt ik onzeker, angstig en raak de weg kwijt. Ik ga dingen doen die er eigenlijk niet toe doen. De grens naar voren is de volgende stap in het onbekende, op mijn reis naar mijn bestemming. Grenzen verleggen betekent voor mij dus een stap naar voren zetten, onbekend terrein op, maar wel gefocust op mijn bestemming. In verbinding met mijzelf en de mijn reisgenoten.

Afbakening Organisatie Innovatie

Maar nu terug naar mijn opdracht van het MT: het afbakenen van Organisatie Innovatie. Als ik daar nu van een afstand naar kijk herken ik ook hier de twee soorten grenzen: de grenzen naar opzij, die vragen om afbakening. Welke ruimte is er voor eigen invulling van het begrip die wel blijven gevoed en leiden tot resultaten (de bestemming)? En wanneer raken we van het pad af en zijn we bezig met zaken die er niet toe doen? Waar ligt de grens waarop gestuurd kan worden door ons MT? Het antwoord hierop vind je door in gevecht te gaan, wat in mijn beleving leidt tot winnaars en verliezers. Deze grens is alleen belangrijk als je voor de ander wilt bepalen welke ruimte hij of zij mag innemen. Iets voor managers en managementsystemen. Het is belangrijk voor controle en sturing, maar heeft geen (meer)waarde voor het geheel in mijn beleving. Het antwoord ligt niet op deze grens naar opzij, het antwoord ligt op die andere grens: de grens naar voren. Wat is de bestemming en doel van Organisatie Innovatie? Waarom vinden we het belangrijk om hierin te verkennen, te experimenteren en vooruit te komen en welk effect willen we ermee bereiken?

Focus dus en geen afbakening voor mij!