Gepaste Rust

“Gepaste rust”, zei de orthopeed vorige week naar aanleiding van de MRI van mijn knie. Ik heb aan het eind van mijn vakantie, tijdens een partijtje dollen met de kinderen mijn knieband ingescheurd. Het remedie: minimaal 6 weken gepaste rust en niet sporten. Mensen om mij heen reageren met medelijden ‘ach wat vervelend, …’, maar zo voelt het niet. Volgens mij zit hier meer achter. Voor de vakantie was ik veel te druk, gehaast en deed dingen zonder volledige aandacht. Ja, multi-tasken kan ik als de beste. Maar is dit nog wel de manier waarop ik wil werken en leven? Steeds nog even dit doen, en dat afmaken, geen tijd voor rust en bezinning? Wat dat betreft kwam de vakantie als geroepen. 3 weken rust, alle tijd voor de kinderen, lekker boekjes lezen, te warm om je druk te maken. Tijd om te leren.

Maya-verjaardag

Op 20 juli, op de verjaardag van mijn jongste dochter, was ook mijn eigen Maya-verjaardag. De mayakalender kent 260 dagen (20 zonnezegels keer 13 maantonen), waardoor je Maya-verjaardag op steeds andere data plaatsvindt. Mijn verjaardag van de Rode Hemelwandelaar toon 1 was dit jaar op 20 juli. Omdat ik een toon 1 ben is dit ook direct het begin van nieuwe cyclus van 13 dagen, en het begin van een nieuw levenspad. In deze 13 dagen zou ik signalen en inspiratie krijgen voor mijn nieuwe jaar.

Het was heerlijk dat dit in de vakantie gebeurde, waardoor ik mijzelf meer tijd gunde om ze het herkennen en te voelen wat ze voor mij betekenen. In deze 13 dagen kreeg ik een aantal uitdagingen voor de kiezen.

Signalen en lessen

Als eerste kreeg onze jongste dochter enorme last van haar huid. Die was door zon, wind en water, maar ook door te weinig drinken uitgedroogd. En dan helpt de hele dag door smeren met factor 50 niet, weet ik nu. Ze kreeg steeds meer pijn en haar huid begon te barsten en te scheuren. Als moeder ging dat bij mij door merg en been. Ik voelde mij schuldig, omdat ik het gevoel had dat ik niet goed voor haar had gezorgd en dat werd letterlijk pijnlijk zichtbaar. Gelukkig hebben mijn man en ik uiteindelijk de beslissing genomen om met haar naar het ziekenhuis te gaan in Italië. Daar werden we fantastisch geholpen door een vakkundig dermatoloog die een zalf voorschreef. Met deze zalf was na 1 keer smeren de pijn weg en binnen 24 uur was haar huid helemaal verveld en grotendeels hersteld.

Mijn lessen:

• (praktisch) zonnebrand werkt tegen verbranden maar niet tegen uitdrogen. Het drinken van voldoende water is essentieel voor ons lichaam.
• Als moeder doe je je best om voor je kinderen te zorgen. Soms lukt dat even niet en maak je fouten. Je krijgt echter altijd de kans om dit te herstellen.
• Blijven zitten in schuldgevoelens helpt niet, soms mag je gewoon hulp van buiten inroepen, ook dan zorg je goed voor je kind.

De tweede uitdaging was ons geplande bivak. We hadden een bergsportweek geboekt bij SNP. De eerste activiteit was een bivak in de bergen. Een prachtige wandeling naar een hoogte van 2000 meter, waarbij we onder de Dent d’Hérens  (4171 m) en de Matterhorn (4478 m) in de openlucht zouden slapen. Onze middelste dochter had al een aantal keren aangegeven dit eigenlijk te spannend te vinden en niet te willen. Met wat geruststellende woorden was ze uiteindelijk wel meegegaan. In de loop van de avond stak echter een stevige wind vanaf de gletsjer op, waardoor het snel kouder werd. Ik had toen de keus: met haar blijven en doorzetten, of 10 minuten terug lopen naar een berghut en kijken of we daar konden slapen. In eerste instantie spookte door mijn hoofd gedachten als “wat slap”, “nu missen we iets prachtigs” “wat zouden de anderen er van zeggen”, maar uiteindelijk besloot ik terug te lopen en hebben wij tweeën heerlijk warm in de berghut geslapen. Het had die nacht gevroren op 2000 meter.

Mijn lessen:

• Luister naar je gevoel en niet naar je hoofd/ego
• Durf af te wijken van je eerdere plan

De derde uitdaging was uiteraard mijn knieband. We hadden een ochtend canyoning in een prachtige beek in de bergen: zwemmen in water van een paar graden, over rotsen klimmen, springen van 7 meter in het water, glijden uitgesleten glijbanen in de rotsen, … Fantastisch! Aan het eind van de route, gingen de jongelui nog wat springen van een rots in een poeltje: koprollen, bommetje…. Dat wilde ik ook wel, tot ik iets te enthousiast en onbewust een bommetje deed en, naar achteraf bleek, mijn knieband scheurde. Vanaf dat moment zat ik op een stoel en mocht ik toekijken hoe de anderen nog gingen klimmen en raften. Toch heb ik heerlijk genoten met mijn boekje in de zon op de camping en gaf dit de ruimte aan onze middelste dochter om ook niet mee te hoeven. De weken erna moest ik weer aan het werk, maar dan wel met “gepaste rust”. Ik deed het hoognodige in mijn werk en nam echt de tijd voor gesprekken met collega’s en ondernemers. En wat bleek maar weer: de gesprekken waar fijner en met meer verbinding en diepgang. Ik leef meer in het nu en geniet er enorm van.

Mijn lessen:

• Het is precies zoals het moet zijn. Geniet ervan (ook van een gescheurde knieband)
• Gepaste rust maakt het leven intenser en brengt meer diepgang en verbinding

Breinritme
Als toegift had ik voor mijn vakantie een paar MP3-tjes met Breinritme meegekregen van vriendin/ondernemer Eliane van Beukering. Dit zijn een gefundeerde meditatiemethode die de hersenen direct aanspreekt. De methode wordt aangeboden door A Bright New World voor zelfontwikkeling en heling. Ik heb dit dagelijks gebruikt en doe het nog steeds. Het brengt direct rust, in mijn hoofd en in mijn lijf. Heerlijk om iedere dag mee te beginnen. Dank Eliane!
Wie doet er mee met Gepaste Rust?