In Memoriam: oma Rijnbeek

Dag lieve oma, lieve, lieve oma met het grote hart

Lieve snoepoma, want zo noemde wij jou altijd. “Pap, naar welke oma gaan we? Naar snoepoma of oma met de grote tuin?”. Als wij naar Leiden gingen, gingen we altijd de hele dag tot ’s avonds laat. Als we dan aankwamen op de Sitterlaan, begon het met wat drinken en een stukje cake of koekjes, daarna kwamen de snoepjes, de bitterballen, het soepje met brood, nog meer lekkere hapjes. (en dan vergat ik nog de ‘slaatjes tante Lena) En dan ’s avonds de auto in met een laatste zakje snoep. Op de Sitterlaan was er altijd overvloed.

Dag lieve oma, lieve, lieve snoepoma

Je liet ons altijd ons gang gaan. Als de grote mensen gingen kaarten of schaken of praten, gingen wij, met neefjes en nichtjes, op strooptocht. Als het mooi weer was naar buiten, in de tuin of in de buurt. En als het koud was of slecht weer in het grote huis. We deden verstoppertje door het hele huis. Zo ontdekten we de ladder vanuit het naaikamertje naar de zolder. Daar was het natuurlijk het spannendst om je te verstoppen. En jij vond allemaal best. Ik kan mij niet herinneren dat je ooit naar boven kwam om te zeggen dat we zachtjes moesten zijn, of geen rommel mochten maken.

Als we met weinig kinderen waren, maakten we tentjes van de opklapbedden op de voorkamer en gingen Suske en Wiskes lezen. Af en toe even naar beneden voor wat te eten en verder zwierven we boven rond.

Dag lieve oma, lieve, lieve alles-is-goed oma

Ooit mocht ik bij jou komen logeren. Ik was denk ik een jaar of 11/12 en kwam met de trein naar Leiden. Je had alles uit de kast gehaald om het mij maar naar de zin te maken. We gingen naar de film. Ik mocht net zoveel hagelslag op mijn boterham als Rob, zodat je de boterham niet meer kon zien. Dat mocht ik thuis ECHT niet. Je had patatjes gehaald en we deden leuke spelletjes. Wat was het fantastisch, tot ik moest gaan slapen op het pianokamertje. Ineens sloeg de heimwee toe. En wat je ook deed, je kon mij niet troosten. Uiteindelijk heeft opa mij naar de Bijler gebracht, waar papa ons stond op te wachten en ik werd overgeladen. Jij hebt dat vast heel naar gevonden, maar hebt dat nooit laten merken.

Dag lieve oma, MIJN lieve oma

En wat was je dolgelukkig toen je eerste achterkleinkind geboren werd. Ik zie nog hoe jij verliefd naar Tessa keek en zei “ik neem haar mee, hoor!” en wat zou je dat graag hebben gedaan. Ook toen je al in Leitenrode zat en ons allemaal nauwelijks meer kende, konden de kinderen nog die hartverwarmende blik in je ogen toveren. Wat hield jij daar toch enorm van.

Dag lieve oma, lieve, lieve hartverwarmende kinder-oma

Ik realiseer mij dat jij mij geleerd hebt om te leven vanuit een grote hart en een gevoel van overvloed. Jij hebt ons allemaal laten zien dat in jouw hart plaats was voor iedereen, en dat niemand ooit te kort hoeft te komen. Jij stond altijd klaar met een gezellige babbel, een bezorgde vraag, een lekker snoepje of gewoon even een knuffel.

Dag lieve oma, dank je wel dat je jouw grote hart met mij hebt gedeeld. Ik zal je altijd in mijn hart mee dragen…..