‘They have a beat on happinez’
Heerlijk hoe inzichten die je nodig hebt op verrassende wijze tot je komen.
MIR-methode
Een kleine twee weken geleden attendeerde Raymond mij op de MIR-methode. Een bijzonder heldere en eenvoudige zelfhelingsmethode geënt op het prikkelen van jouw eigen hersenen om jezelf volledig te zuiveren en helen. De MIR-methode is ontwikkeld door Mireille Mettes. Het enige dat je hoeft te doen is vier weken lang twee keer per dag negen zinnen drie keer te herhalen terwijl je over je handpalm wrijft.
Stap 1. Zuurgraad optimaliseren.
Stap 2. Detox alle toxische belasting.
Stap 3. Vader loskoppelen. Moeder loskoppelen.
Stap 4. Meridianen zuiveren.
Stap 5. Alle tekorten aanvullen.
Stap 6. Hormoonstelsel in evenwicht brengen.
Stap 7. Basisbehoeften aanvullen.
Stap 8. Chakra’s en aura optimaliseren.
Stap 9. Missie verduidelijken.
Het is een soort NLP (neurolinguistisch programmeren puur sang). Simpel, snel en effectief. Ik doe dat nu bijna twee weken en voel de kracht ervan. Inmiddels heb ik met onze middelste dochter met ASS (autistisch spectrum syndroom) afgesproken haar dit in de vakantie ook te leren, zodat zij zich beter kan beschermen tegen invloed van buiten waar zij niet blij van wordt.
Abraham Hicks
Omdat ik geïnteresseerd raakte in de methode klinkt ik nog wat door en kwam een stuk tegen over autistisch gedrag en een verwijzing naar een videofragment van de DVD ’the autistic revolution: childeren in the time of awakening’. Ik had al eerder een blog aan haar gewijd met een video-fragment, maar dit was weer een ander stuk met een paar prachtige statements. Zij geeft aan dat kinderen met autisme hoger ontwikkeld zijn dan de meesten van ons. Waarom? Omdat zij meestal heel gelukkige kinderen zijn. Afgezien van de momenten dat zij van ons dingen moeten doen die hen niet makkelijk afgaan. Dan schieten ze in de frustratie. Dat herken ik enorm. Onze dochter kan heel gefrustreerd zijn als zij moet voldoen aan een externe norm of vraag. Maar bij afwezigheid hiervan kan zij ook bijzonder gelukkig zijn. En is dat niet het allerbelangrijkste dat wij allemaal nastreven? Bijzonder gelukkig zijn?
Bijzondere eigenschappen autisten
In een van de artikelen van Mireille schrijft zij over de 3 bijzondere eigenschappen van mensen met autisme.
1. Ze spreken (tonen) hun waarheid. Ze zijn nauwelijks in staat om te liegen of smoesjes te verzinnen. Wat ze zeggen (laten zien) is wat er in hen omgaat. Ze laten ons zien in wat voor schijnwereld we leven: bijvoorbeeld zeggen dat je blij bent, terwijl je je boos voelt.
2. Zij zijn ‘alleen maar’ in staat om onvoorwaardelijk lief te hebben. Ze nemen iemand zoals hij of zij is. Ze voelen zich niet schuldig, ze rekenen je niets aan, ze blijven je accepteren zoals je bent.
3. Ze blijken te communiceren zonder woorden. Die vorm van communicatie is veel krachtiger dan onze beperkte woordentaal.
Wij denken nog dat we communiceren met woorden, maar Abraham Hicks vertelt dat dat helemaal niet klopt. Eigenlijk communiceren wij allemaal via onze houding en onze trillingen. En boosheid heeft een andere trilling dan blijheid. Vandaar dat mensen met autistische kwaliteiten niet snappen als we zeggen blij te zijn, terwijl onze trilling boosheid zegt. Hicks leert ons ook dat als we de trilling tussen hen en ons leren begrijpen en aanvoelen, zij in staat zullen zijn om ons in de woordentaal uit te leggen wat er gebeurt en hoe het werkt. Zo kunnen zij ons leren werkelijk volledig gelukkig te zijn. Hoe mooi is dat?
Ik zie dit ook terug bij onze dochter. Vooral als zij goed in haar vel zit en met wat jongere, hooggevoelige kinderen speelt kan zij bijzonder sociaal gedrag laten zien. Ze lijkt zich dan ineens in te kunnen leven in de ander, wat in ander situaties onmogelijk lijkt. Zou dit komen omdat de kinderen dan op trillingsniveau met elkaar communiceren en resoneren, waardoor onze dochter het ineens wel begrijpt? Ik ben zo’n vermoeden.
En ik mag uit de eerste hand leren hoe je gelukkig kunt zijn, hoe cool is dat?
Tags: autisme, communicatie, geluk, hicks, mir-methode, trilling
Een lange titel die echter volledig de lading dekt. Het is een boek over kinderen die vaak als moeilijk bestempeld worden omdat ze dwars zijn, een hele sterke wil hebben, wijs zijn, zaken beter weten. Wat er werkelijk aan de hand is met deze kinderen wordt heel moeilijk ontdekt omdat de oorzaak niet erkend wordt. Nieuwetijdskinderen zijn kinderen die veel innerlijke wijsheid hebben en precies weten wat ze met hun leven willen doen, hoe klein ze ook nog zijn. Voor ouders en voor leraren is dat ontzettend moeilijk om mee om te gaan. We zijn in onze maatschappij gewend dat de ouders en leraren bepalen wat goed is, want dat heet opvoeden. Sylvia Roosendaal heeft een nieuwetijdskind en kwam erachter dat het ook anders kan liggen.
hoi Caroline, dit is zo herkenbaar. Ik heb 2 kinderen in ASS-spectrum. En inderdaad, liegen kunnen ze geen van beiden. En met name de oudste kan communiceren met dieren, zonder woorden. Je geeft me weer stof tot nadenken. Ook over mijn eigen ontwikkeling en rol in het gezin en andere systemen. Met name door mijn ervaringen met Transactionele Analyse in organisaties ga ik steeds zuiverder zien hoe systemen werken en welk aandeel de mensen en hun gedrag hierin hebben. Je noemt het autisten, maar volgens mij komt er een nieuwe mens aan die niet past in de huidige systemen. HEt systeem kan zich nog moeilijk aanpassen en daarom hebben we stickertjes als ASS nodig om de nieuwe mens te helpen zich te handhaven.
Het is idd een rijkdom om dergelijke kinderen in mijn gezin te zien opgroeien.
Jack.